Blog 2: zondag 24 juli

Onze eerste echte, zeer warme dag werd afgesloten met een coole avond, een Hollandse avond met Roemeens tintje. Speciaal voor deze bijzondere vakkundig door David in elkaar gezette avond, waren de bewoners van dit project uitgenodigd. De avond had meerdere rondes met verschillende soorten spellen zoals muzieknummer raden, woorden spellen, nog meer spellen, en nummers schatten. Wist u bijvoorbeeld dat er 2545 meerlingen zijn geboren in 2018? Onze Roemeense vrienden waren ons rad van fortuin, ze kregen een aantal enveloppen met verschillende punten. Wie het goede antwoord had, die mocht trekken. Belangrijkste conclusie van het spel: het team van Jorn heeft gewonnen. (Volgens hen zonder vals te spelen…) 

De nacht was nog jong en de grootste avonturen waren nog niet beleefd. Een aantal nachtwakers (lees: luidruchtige jongeren) besloten in al hun wijsheid een wandeling te maken, terwijl Roemenië het land met de grootste berenpopulatie van Europa is. (a.u.b. niet factchecken). De wandeling verliep zeer voorspoedig, maar… Plots, waren daar een paar ogen in het donker, flitsend vol venijn. Volgens onze ooggetuige Perrin, was het kwestie van leven op dood. Het blafte niet, dus het kon geen hond zijn. Dit resulteerde in een dappere sprint, met de AC in de voorhoede. Eenmaal in de buurt van het huis, bleek er zich een ramp voor te hebben gedaan. Onze ‘beer/wolf/yeti?’ was niet de enige schim in het donker. Drie dames in pyjama gooide hun hele kunnen in de strijd om de partytent aan de grond te houden. De wind leek bijna te sterk, maar gelukkig waren daar onze o-zo dappere nachtwakers, precies op tijd om de tijding te keren. De tent werd vakkundig uit elkaar getrokken en het gevaar was geweken.

Na een nacht, die voor sommigen lang was en voor anderen kort, begon de zondag met een heerlijk Nederlands broodje chocopasta. We waren deze morgen door Nelu uitgenodigd in zijn kerk, want hij wilde ons graag voorstellen aan de gemeente. Onze weg naar de kerk ging te voet, onze bestemming was letterlijk om de hoek. De gemeente van Nelu was, voor onze begrippen klein, een stuk of 20 man. En er wachtte ons direct een cultuurverschil, de mannen en vrouwen zaten namelijk gescheiden. In de kerk werd veel gezongen, veel gepreekt en af en toe vertaalde Nelu voor ons. Matthijn mocht ons introduceren, hij vertelde wat over ons als groep maar ook over Leerdam. Leerdam heeft trouwens 20.000 inwoners voor wie het nog niet wist. De kern van de dienst was Filippenzen 4 times 4: Rejoice in the Lord always. I will say it again: Rejoice! Dit is het favoriete bijbelvers van Nelu’s dochter. Ichtus had ook een aandeel in de dienst. We mochten twee nummers zingen, waarvan 1 in canon (voor Desiree dus niet een kano, maar canon). Heel toevallig was er een vrouw die Vlaams sprak, dus Nelu was niet de enige die voor ons kon vertalen. Ook een leuke connectie.

Na de dienst was er gelijk lunch, dus geen koffie met koek, voor sommigen een doorn in het oog, maar dat is de ontbering die men moet doorstaan op een werkvakantie. Ons middagprogramma was relaxed, zondag is niet voor niets een rustdag. Het plan was eerst om naar een waterpark te gaan. Daar was het verschrikkelijk druk, dus dat werd een rivier/beek/grindpad onder water. Hoewel het niet diep was, was het water lekker. De bodem een beetje vies, wat resulteerde in groene zwembroeken en geschaafde knieën en jongens die hun eigen was deden. ook er was een waterval van wel 5cm! Nelu bracht ons heel lief fris en snacks, dus we verhongerden niet. De oude van dagen waren trouwens achter gebleven om uit te rusten.

Op de terugweg nam Nelu zijn vrienden mee naar de markt. Zij kwamen er achter dat een Roemeense markt perfect is voor Nederlanders; je kan alles proeven. Niet lekker? Gooi gewoon lekker weg. De eindscore van deze shopping spree: twee watermeloenen, twee galia meloenen en een zak maïs. De jongens waren dan ook vol dromen op de terugweg: Matthijn wilde met zijn hoofd in de wolken zijn maar kwam niet verder dan het dak (foto volgt). 

Natuurlijk werd er weer een lekker maaltijd bereidt, ja mama’s we koken steeds zelf. Op het menu stond dit keer een overheerlijke spaghetti bolognese, typisch Roemeens. Na het eten was het tijd voor ontspanning, zo werd bijvoorbeeld Miriam’s rug gekraakt door Natalie, het knakje vond plaats in de keuken. Ook werden er creatieve cappuccino’s gemaakt. Of werd deze vrije tijd gebruikt om snel te douchen. De avond werd afgesloten met een bijbelstudie, over de Via Dolorosa, wat toepasselijk was want het kerk gebouw waar we die ochtend waren geweest heette Golgotha. Al met al was het een rustige dag waarin iedereen zich kon opladen om morgen flink aan de slag te gaan! Het is ondertussen kwart over twaalf en Harm-Jan wil om zeven uur beginnen dus wij wensen u een goede nacht.

Groetjes, Esther en Jorn