Blog 5: woensdag 27 juli

Zoals beloofd hadden jullie nog de verhalen over de pubquiz tegoed. Alles stond buiten opgesteld om in 4 groepen de strijd met elkaar aan gaan, niks leek deze avond te kunnen verpesten. Toch bleek de avond letterlijk in het water te vallen door een onaangekondigde bui. Gelukkig bood de jongensslaapkamer uitkomst en kon de strijd vanaf de matrassen alsnog plaatsvinden. Welk bed zou zich het beste door de rondes heen worstelen? Al vanaf het begin lag het team van Jorn op kop (ja hij won ook bij de ‘Ik hou van Holland’-avond, is dit toeval 😉 en bleek het een gelopen race te zijn. Toch zijn we een stuk wijzer geworden en is Ichtus door alle jaren heen een zeer goede visvijver gebleken met al minimaal 30 koppels verder. Wie zullen er nog meer volgen (deze werkvakantie)? Zo kwamen we ook tot de ontdekking dat 50% van deze stelletjes statistisch gezien obesitas heeft. 

Toch was de nacht nog jong en de grootste avonturen waren nog niet beleefd. Een aantal nachtwakers (lees: luidruchtige jongeren) verlieten met hun jachtwapens (lees: stoelen) wederom het terrein. Terwijl de lucht begon te rommelen, gingen zes dappere strijders opzoek naar een plek waar ze konden genieten van hun hymnes. Na een tijdje liep de spanning hoog op en moesten de zes ontkomen aan de dreigende storm. Ze vluchtten weg met de jachtwapens op hun hoofdjes, die enig bescherming boden tegen het geweld dat zich ontrafelde boven zich. Nadat ze een nieuwe schuilplaats hadden gevonden om te converseren en te genieten van het geluid, leek het gevaar geweken. Maar niets was minder waar. Plotseling begon er iets bij de achteringang van de schuilplaats te ritselen, een paar strijders hoorden het aankomend gevaar. Opeens… stond er een enorme schim stil midden in de ingang van de schuilplaats… Een enorme kreet volgde! Was het de beer waar over gesproken was? De nu zeven angstige nachtwakers stonden in de startblokken om voor een hun leven te rennen. Tot er een geruststellende lach volgde van onze grote beer, Jorn. Die zich vervolgens mengde met de gezelligheid. Zo werd deze nacht afgesloten met weer een beer van een verhaal. Wie weet zien we wel een echte morgen?

Na een goed ontbijt begonnen we de woensdagochtend met het doornemen van de werkplanning. Waar de meiden de afgelopen 1,5 dag met man en macht aan de gaten hadden geploeterd, leek het Harm-Jan toch beter om hier eens even wat mannelijke krachten voor in te zetten om het proces wat te accelereren. Zo gingen de mannen aan de slag. Maar wat was dat voor gegrom op het terrein? Zou dit dan een echte beer zijn? William bleek in een complete werkbeer te zijn veranderd en had in zijn eentje even de helft van de gaten gegraven, chapeau! De gaten waren eindelijk klaar om die middag gevuld te worden met cement zodat de palen van de kas niet meer weg konden waaien en nu een betere bescherming zouden bieden voor dreigende gevaren. 

In de middag ging de helft van de groep met Nelu mee om de in de ochtend voorbereide voedselpakketten uit te gaan delen. Als een ware gids loodste hij ons in zijn Kia Picanto door de krappe straten van Oradea. Gelukkig bleek chauffeur Ronald met de bus als een ware Max Verstappen de achtervolging in te zetten, maar na herhaalde inhaalpogingen bleek de Picanto toch wat sneller door de bushbush te crossen en kwam net iets eerder bij de vuilnisbelt aan. De voedselpakketten (misschien wat door elkaar geschud) werden uitgedeeld. Daar zagen we de schrijnende situatie waarin de arme gezinnen leven. Een getimmerd houten hutje met wat lakens aan de binnenkant, vaak nog kleiner dan de kamers van de meeste Ichtusleden. Sommige gezinnen sliepen er zelfs met 8 kinderen. Veel van deze kinderen zullen morgen met ons meereizen naar de kamplocatie waar we met elkaar vijf dagen zullen doorbrengen. We hopen dat we ze de komende dagen een onvergetelijk tijd mogen bezorgen.

Toen de groep van het bezoekwerk terugkwam bleken de containerwoningen inmiddels helemaal mooi wit geverfd te zijn en was het hek inmiddels tot de helft van het terrein gevorderd. Dit kostte wel 2 duimen van Perrin en Benjamin, maar na wat gegil verder, hadden de EHBO-pro’s al snel de wonden toegedicht. Iedereen had hard gewerkt vandaag en dat vroeg om een goede stevige maaltijd. Gelukkig voedde de 2-uur gekookte rijst onze magen goed genoeg en sloten we deze 3 klusdagen af met een heerlijk stukje appeltaart. 

PS: Bij deze voegen wij een nieuwe rubriek toe aan deze blogs: de Quote 500! Dit is een appgroep waarin we de leukste en gekste quotes verzamelen. Hierbij volgen de meest intrigerende van vandaag: 

• ’15 miljoen wespen op dit hele kleine stukje aarde’ (Marije) 
• ‘De Bijbel is ouder dan Marieke’ (Femke)

Bedankt voor het lezen! 

Ciao, David & Natalie

Sfeerimpressie van het projectterrein en Missionary House: https://youtu.be/nxtGsc6BZsY