Blog 7: vrijdag 29 juli

Toen wij eindelijk naar bed konden, stortten we uitgeteld op onze bedden neer. Een aantal mannen sliep binnen 5 minuten, waardoor andere mannen nog even moesten wennen aan alle bomen die omgezaagd werden. Midden in de nacht werd een aantal meiden opgeschrikt door een zeer eng geluid. Midden in het gebied waar we verblijven, leven beren, wolven en yeti’s. Om half 3 ’s nachts liep er iets rond het huisje van de vrouwen. De slaapkamer van Esther, Miriam en Natalie werd geterroriseerd door een zeer bloeddorstig dier! Deze meiden stonden doodsangsten uit, omdat zij niet wisten wat voor moordlustig beest er rond liep en of de deur van het huisje goed op slot zat. Daarnaast zaten onze stoere mannen beneden in het dal, dus mocht het angstaanjagende dier de aanval inzetten, zouden de vrouwen kansloos zijn. Later bleek dat dit dier een zeer gevaarlijke eekhoorn was. Toch willen wij Esther, Miriam en Natalie bedanken voor het nachtwaken.

Na deze spannende nacht begon onze dag om 8 uur met een zeer fanatieke ochtendgymnastiek. Daarna vielen we het ontbijt aan en gingen we door met de fellowship. Tijdens dit moment vertelde Matthijn ons over de schepping. Na de fellowship gingen we spiegeltjes versieren om de kinderen te laten zien dat zij ook heel erg mooi zijn! Tijdens het knutselen had Maria (de moeder van Nelu) Miriam gevraagd om ‘even’ in de keuken te komen kijken. Wat bleek: er stond zo’n 30 kilo aardappelen die geschild moesten worden. Miriam werd op een stoel geparkeerd en kreeg een mes in haar handen geduwd. De 2 uur daarna hebben wij haar niet meer gezien…

Om de tijd te vullen tot aan de lunch gingen we allerlei spellen doen om de kinderen helemaal moe te maken. De lunch bestond uit soep met stukjes, aardappelen, kippenpootjes, paprika en komkommer. Nadat we gegeten hadden, gingen we weer allerlei spelletjes doen. Na de spellen was het Nelu’s idee om de kinderen te vermaken met nog meer spellen totdat we gingen eten. Dit hield in dat wij elke 4 minuten steeds een nieuw spel moesten verzinnen voor 26 Roemeense kinderen met een spanningsboog van 30 seconden. Conclusie: dit werkte niet. Gelukkig kwam Nelu ons helpen, waardoor wij in twee groepen even een uurtje pauze konden houden. Dit uurtje is met heel veel liefde in ontvangst genomen!

Na de spelletjes begon het diner. Dit bestond uit soep (zeer verrassend), aardappelen, kalkoen, komkommer en tomaat. Na deze maaltijd deelden we de groep in tweeën en begon de boys en girls-night! De jongens gingen de berg op om boog te schieten, touw te trekken en nog meer jongensachtige dingen te doen! Wat hierbij wel opgemerkt moet worden, is dat onze enige echte Robin Hood (Harm-Jan) misschoot met pijl en boog schieten. Dat wordt dus nog even oefenen Pietertje. De meisjes gingen lekker om beurten douchen, haren kammen, nagels lakken en vriendschapsarmbandjes maken.

Inmiddels beginnen we al namen te leren. Iedereen van Ichtus weet al wie Jessica en Alexandra zijn, omdat deze meisjes continu wegrennen en gevangen moeten worden. Zij zorgen ervoor dat Ichtus straks helemaal afgetraind thuiskomt. Na deze activiteiten was het bedtijd (voor de kinderen dan). Een grote chaos ontstond, want het is natuurlijk heel erg leuk om twintig Nederlandse jongeren uit te dagen zonder dat ze jou verstaan. Wassen, tandenpoetsen en vervolgens niet in bed willen. Resultaat: een hoop herrie en een zeer chagrijnig Ichtus. Om kwart voor 12 lagen eindelijk alle kinderen in bed en waren zij stil. Hierdoor kon Ichtus ook naar bed voor een nacht zonder chaos, herrie en wegrennende kinderen.

Dan nog natuurlijk de quote van de dag:

• Dit kinderkamp is best leuk, maar het kost wel een beetje veel energie – Nicole (deze quote wint met glans de prijs voor understatement van de eeuw).
• Ik heb vanmorgen een kussengevecht bij de meiden gecoördineerd – Desiree
• Als Femke zelfs haar hoofd hier kan stoten, dan weet je echt dat het heel erg laag is – Ronald & Marieke

Groetjes,

Perrin & Femke