Blog 8: zaterdag 30 juli
Het getik van de regen op het dak maakte ons vanochtend vrolijk wakker. Vannacht was er een flinke regenbui, die helaas ’s ochtends nog niet afgelopen was. We dachten dat dit veel regen was, maar we wisten toen nog niet wat er ons ’s middags te wachten stond… Door deze regen viel ons ochtendprogramma een beetje in duigen. Het ochtendprogramma heeft daarom volledig onder de overkapping plaatsgevonden. We hebben lekker gezongen, het bijbelverhaal van de ark van Noach werd verteld en daarbij hebben we een knutsel gemaakt. Een beetje zoals de VakantieBijbelClub dus, maar dan met wat minder goed opgevoede kinderen 😉 Iedereen kreeg een eigen T-shirt die vervolgens versierd kon worden met alle kleuren van de regenboog. De kinderen vonden het ontzettend leuk, en waren zoetjes aan het kleuren. Zelfs de Ichtusleden gingen er volledig in op, en ontdekte hoe leuk het eigenlijk is om te knutselen & kleuren. Tijdens het knutselen waren er drie musketiers aan het strijden in de warme kleine keuken. Marieke, Sijmen & Femke hebben drie uur lang pannenkoeken staan flippen zodat wij de kinderen een lekkere Hollandse lunch konden geven. In een razend tempo waren alle stapels leeg, complimenten naar de bakkers!
In onze net gekleurde shirts hebben we vervolgens geprobeerd mooie groeps- en familiefoto’s te maken, terwijl links en rechts kinderen wegvluchtten. Na de fotoshoot begon de zon flink door te komen, daarom besloten we om lekker met water te gaan spelen. Uit Nederland hadden we een buikschuifbaan en opblaasbadje meegenomen, die vielen super goed in de smaak. Al snel ontstond er een heus watergevecht, niemand ontkwam aan het water. Zowel kinderen als Ichtusleden gingen vol de strijd met elkaar aan, het is een wonder dat er niemand gewond is geraakt. Drijfnat, maar wel lekker uitgeput en afgemat gingen de kinderen een beetje hun eigen ding doen, maar wel onder het toezicht van de Ichtusleden. Een groepje meiden begon met verkleden, en vonden het erg leuk om Matthijn als baboesjka in traditionele kledij te stoppen. Iets met een gevulde croptop, hoofddoekjes & rokken zoals een goed man betaamt.
Rond 14.00 ging op alle telefoons een groot NL alert (of hoe dat ook mag heten in het Roemeens) af. ‘WIND INTENSIFICATIONS, POWERFUL STORM, electric discharges, hail, heavy rain 50 l/sqm’. We dachten dat het mee zou vallen, en deden er een beetje lacherig over, omdat ze in Roemenië vrij snel dit soort meldingen versturen. Echter, bleek dit toch anders dan gedacht. Einde van de middag begon het sterk te waaien en verdween het zonnetje achter hele donkere duistere wolken. Plots viel het met bakken uit de hemel, en vielen de kinderen over elkaar heen om naar binnen te komen. Ondertussen probeerden wat Ichtusleden de (elektrische) spullen veilig te stellen. Al snel ontstond er binnen chaos. 28 vierkante meter is niet erg veel ruimte voor ruim 40 man. Kinderen die naar boven wilden ontsnappen, kinderen die naar de keuken wilden vluchten en kinderen die tegen het raam aan geplakt zaten, het was echt niet te doen. Tot overmaat van ramp viel de elektriciteit uit en zaten we zonder licht. Buiten onder een afdak zaten een paar lucky Ichtusleden rustig bij een knisperende BBQ vlees te braden. Deze Ichtusleden trokken zich niks aan van de chaos en jaloerse blikken vanuit binnen, maar maakten gebruik van hun privilege. Na ruim 2 uur werden de kinderen losgelaten naar buiten, omdat het gestopt was met regenen en het eten klaar was. Dankbaar dat ze naar buiten mochten zaten de kinderen te eten van de maaltijd gemaakt door Maria (de moeder van Nelu). Alhoewel, deze keer Miriam wéér de keuken in werd gesleurd om aardappels te schillen. Want alleen vrouwen horen in de keuken volgens het traditionele Roemeense beeld. Waarom alleen Miriam de pineut was, blijft nog maar de vraag… Behorend bij dit traditionele beeld hoort ook een ‘voedselbeleid’. Eerst alle kinderen eten, daarna alle vrouwen (en Jorn met zijn lange haren 😉 ) eten en daarna pas de mannen.
Inmiddels zitten we lekker een blog te schrijven in het houten huisje hoger op de berg. Vanavond heeft de Ichtusgroep een welverdiende avond vrij gekregen. Dat betekent dat we om 20.00 klaar waren en de verantwoordelijkheid weer bij Nelu & Christina lag. We hoeven de enorme struggle van het op bed leggen van de kinderen vanavond niet te dragen. Toen Marieke dit geweldige nieuws bracht aan de groep, stond iedereen te juichen! Uit pure emotie sprong William spontaan bovenop Marieke. Gelukkig heeft haar rug het overleefd. Vanwege het slechte bereik kunnen we helaas geen foto’s uploaden, dus jullie houden de foto’s van Matthijn als baboesjka, Miriam als aardappelmeisje en andere foto’s tegoed!
Quote 500:
‘Houd hem in de houdgreep en voeren, werkt altijd’ – Femke
‘Jongens kunnen toch niet huppelen.’ – Anne-Jin
Love,
Benjamin (best Dad) & Miriam (best Mom)
Wat een avonturen, jullie zullen de kinderen straks nog gaan missen ?.Goede zondag morgen en succes met de laatste dagen van het kinderkamer.
Groet, Pieter en Mieke
Haha die quote van Femke gaat die over Harm-jan? Hele fijne zondag gewenst met elkaar. Met het lezen van de blogs voelt het dat jullie steeds beter worden in de omgang met de kids. Complimenten!
Haha, alsof de familie Bac altijd en alleen maar aardappels eet, die Mir ?
Fijne zondag met elkaar !
Tjonge, wat een belevenissen! Jullie doen het allemaal geweldig met elkaar! Allerlei nieuwe talenten komen boven drijven…
Knap hoe jullie het allemaal met elkaar doen. Al jullie aandacht voor de kinderen gaan ze echt niet vergeten ❤
Wat ontzettend leuk om al jullie avonturen te lezen: jullie maken van alles mee!
Nog even volhouden daar in de bergen en morgen nog naar het Adventurepark en daarna weer terug naar Cihei.
Wat zullen jullie de kinderen gaan missen (en zij jullie), jullie doen echt heel waardevol werk: 24/7 alleen maar er voor hen zijn en alle liefde en aandacht geven die zij normaal gesproken waarschijnlijk niet krijgen zal voor hen een ervaring zijn die ze niet snel zullen vergeten. En zij mogen horen van Jezus en zien hoe dat in de praktijk door jullie wordt uitgedragen. Laten we bidden dat de kleine zaadjes die jullie mogen zaaien mogen gaan groeien in hun harten.
Voor vandaag nog een (rustige?) zondag toegewenst.
Enne… die quote van Femke gaat volgens mij niet over Harm-Jan hoor! Die hoef je niet te pushen om te eten hoor?
Jeanette en Matthijs
Een grote grijns hier in Leerdam tijdens het lezen van wat jullie met elkaar beleven. Bedankt voor de leuke blogs; mooi om zo een beetje mee te kunnen leven. Veel succes, plezier en zegen daar!
Geweldige blogs weer. Wat zullen die kinderen genieten! Ik ben beniewd wat zijzelf als hoogtepunt zouden omschrijven 😉
Zet hem op en ga zo door. Jullie zijn op dreef.
Lekker bezig daar! Ga zo door