Blog 11: dinsdag 2 augustus

Mixed feelings,

Voordat we kunnen gaan vertellen over deze dinsdag weer terug op onze thuisbasis in Cihei moeten we nog even terug naar gisterenavond. Nadat iedereen zat bij te komen van het kamp en een lekker stuk pizza op had kregen we nog wat minder leuk nieuws. Marieke was vanaf de ochtend al niet lekker en besloot bij terugkomst op het kamp uit voorzorg een coronatest te doen. Helaas bleek deze positief. Om uit te sluiten dat er meer gevallen waren werd besloten dat iedereen een test moest doen. Na de shock van het uitzwaaien van de kinderen kwamen we terecht in een nieuwe rollercoaster van emoties. Na de testronde bleken ook Jorn en Matthijn besmet te zijn met het virus. Het gaat met hen allen goed, er is een heus coronahotel opgericht in een van de verblijven op het terrein met een eigen douche en wc. Het kon niet op een slechter moment komen, zeker ook omdat iedereen al heel erg moe en leeg was. Het was afwachten wat de testen de volgende dag zouden gaan zeggen. Nadat iedereen had gedoucht, elkaar had gecontroleerd op luizen en nog wat had gedronken, ging iedereen op tijd naar bed om nog wat nachtrust in te halen.

De ochtend kwam en iedereen had nogal moeite met opstaan omdat vermoeidheid nog steeds parten speelde. De planning was ontbijt om 8 uur dit werd ala Ichtus uiteraard pas half 9. En toen kwamen we op het moment van mogelijke executie…. Er moest weer getest worden op corona. Maar de hamvraag was: zijn er nog meer gevallen of blijft het bij de 3 in isolement? De een na de ander duwde zijn wattenstaafje in de neus en keel waarna veel genies volgde. Toen was het wachten op de uitslag…. Gelukkig waren er geen extra gevallen!!! Na deze opluchting konden we weer aan de gang op het terrein met diverse klussen.

Iedereen moest er wel weer even inkomen: wat en hoe moest er ook al weer gebeuren? Er werd opgeruimd, er gingen mensen aan de gang met het hek, er werd gewerkt aan de sleuf voor de irrigatie van de kas en de gaten van de fundering van de kas werden gevuld met beton. Het hek zetten ging weer lekker vanzelf (niet dus). De grond was namelijk zo hard dat er per paal 1 stalen pijp werd kromgetrokken door onze krachtpasters Benjamin, David en Perrin. Ondanks als deze moeite en pijn is het hek wel weer een leuk stuk gevorderd vandaag.

De corona boys, die zich op zich goed genoeg voelden om wat te doen, gingen samen aan de gang aan de sleuf als een soort bezigheidstherapie (de grond is nog steeds kneitertje hard). Na een ochtend van voorbereiding bij de kas (uitzetten van lijnen en losmaken van poten van de fundering) kwamen we ‘s middags na het eten terug en wat bleek… de kas was helemaal in elkaar gestort! We wisten nog niet hoe we het gingen fiksen, maar voor nu lieten we het maar even voor wat het was en gingen we aan de gang met het aanstorten van de palen. Mirjam werd omgetoverd/geschoold in het perfect mixed van beton, en wat een mooie betonnetje kregen we elke keer weer voorgeschoteld! Wat bleek: Natalie had een zesde zintuig om te checken of het beton nagenoeg en/of goed van structuur was. Het moest namelijk klinken als koeienstront en smeren als kwarktaart. Nadat er 3 emmers 100 meter naar de gaten gelopen te hebben waren we er al klaar mee dus de trekker werd omgetoverd tot heuse cementwagen. Met Esther en Natalie als chauffeuses gingen we als een trein en waren de helft van de gaten aan het einde van de dag gevuld. Nu moest de kas nog weer overeind worden gezet. Deze was namelijk als een ware harmonica ingevouwen maar kon weer opgetrokken worden. Natalie liet haar ware boerin naar boven komen en reed de trekker naar de voorzijde van de kas. Na deze met spanbanden vastgemaakt te hebben kon het touwtrekken beginnen. Na veel slippen met de trekker, gekraak en gepiep kwam de kas langzaam weer overeind. Hierna werd iedereen bij elkaar getrommeld en hebben we collectief de kas weer op zijn originele plaats getild en goed verankerd zodat ‘ie hopelijk de nacht overeind blijft zodat we hem morgen goed vast kunnen zetten aan de fundering die dan uitgehard is.

Naast deze werkzaamheden moest al het afval van het kinderkamp wat we mee moesten nemen (geen afvaldienst op de berg) gescheiden worden. Marije en Desiree namen deze taak op zich en doken als waren vuilnisvouwen tussen de vuilniszakken. Er klonk de eerste 10 min veel geklaag  (lees: “jakkie bah wat vies, iejl, wat is dit nu weer”). Na de middag kwam boodschappenkoningin Femke ook helpen, Desiree en Marije waren al over het zeuren heen. Femke had echter ook nog even 10 min nodig om op dit punt te komen. Tijdens dit lekkere werkje klonk de volgende quote: “Op een gammele ladder met de geur van GFT in je neus en een oneindige stapel vuilniszakken voor je neus lauw water drinken onder het genot van een orgelversie van psalm 42 is echt de ultieme werkvakantie-ervaring voor al je zintuigen” – Desiree.

Daarnaast moesten alle kinderkamp spullen nog gesorteerd en uitgezocht worden. De zak spekkies die nog over was werd gauw aangebroken. Maar omdat iedereen meeegaaa vieze handen had kwam Romy ons lekker voeren (kinderkamp stijl). Alle overgebleven kleren gingen weer terug naar Nelu zijn voorraadje (lees: giga tent vol). Het overgebleven speelgoed en knutselmateriaal is weer in de bus gezet, klaar voor de terugreis om in Nederland aan goede doelen gegeven te worden.

Iedereen was helemaal gesloopt en na een dag met weer lekker weer (31 graden) was het weer tijd om te eten. De planning was 18.00 maar ja hé je raad het al: dit werd natuurlijk 19.00 uur. Er stond pasta op het menu en er waren nog op de valreep ijsjes gehaald bij het winkeltje verderop in de straat. Matthijn had nog even een mededeling: hij is vandaag weer oom geworden en oh wat is hij trots!!

Toen was het weer tijd voor test en deze keer wel executie??? Omdat iedereen zijn 2 meegenomen testen al had gebruikt hadden we nieuwe testen gekocht. Dit waren echter wel speekseltesten. Waar Sijmen zijn nog half chocoladespeeksel lekker in zijn zakje spuugde ging Benjamin bijna over zijn nek bij het idee dat ie zijn speeksel moest gaan verzamelen. Gelukkig was iedereen weer lekker negatief getest!!! En dan bedoelen we echt iedereen: ook Jorn, die toch vrij overduidelijk corona heeft. De Roemeense beschrijving bleek een beetje lastig om te lezen en het is de bedoeling dat je voor het afnemen van deze test een half uur niet eet of drinkt, terwijl wij de ijsresten nog in onze kiezen en corona-teststrips hadden zitten. Morgenochtend gaan we vóór het ontbijt voor de herkansing.

Na het eten en de afwas volgde een Bijbelstudie. Na het zingen van liederen onder begeleiding van Harm-jan had Matthijn een mooie Bijbelstudie voorbereid over hoe God ons leven leidt met als Bijbelgedeelte Handelingen 8: 26-40 over de kamerheer uit Ethiopië. Na in groepjes uiteengegaan te zijn en te hebben gebeden met en voor elkaar was de tijd weer gekomen om lekker naar bed te gaan en de slaap die we nog steeds nodig hebben na het kinderkamp verder in te gaan halen.

En dan weer de quotes:

  • Of het goed cement is kan je horen – Natalie
  • Ik heb een massamoord gepleegd in een loopgraaf (lees mieren) – David
  • Ik ben lekker negatief – Perrin

Groetjess, Nicole en William