Blog 5 (24 juli): Chaos met uien en aardappels

Het is maandagnacht 24 juli. Het was een late nacht voor velen. Er zijn sterren gekeken en menige sappige liefdesverhalen gedeeld. Er zijn details naar boven gekomen die zeer interessant waren. Daarom verwachten we zeker dat er nog een relatie uit de werkvakantie ontstaat!

Na een paar uur slaap begon de ochtend voor Miriam en Benjamin al erg vroeg. Ze zijn om 6:30 wezen hardlopen langs de zonnebloemvelden. Ook begonnen mensen al langzaam met het inpakken van hun tas voor het kinderkamp. Na een ontbijtje met veel yoghurt en heerlijke bammetjes waren we helemaal klaar voor het avontuur dat ons te wachten stond/staat.

De groep werd opgedeeld in twee groepen. De eerste groep mocht de kinderen ontvangen op de parkeerplaats en de tweede groep had een mooi uitzicht op de kleine menigte die zich al gevormd had bij de bus. Het was erg leuk om veel bekende gezichten terug te zien. Sommige kinderen kwamen met tasje aan en anderen met alleen hun outfit. Ook was het erg bijzonder dat Antilla en Sarah, van het vorige kinderkamp, de pandaknuffel van dat kinderkamp mee hadden. Toen er eenmaal heel wat (fysieke) knuffels uitgedeeld waren, zijn we met zijn allen de bus ingestapt. Niet wetende dat reis heel wat vertraging opliep.

De busreis startte met veel chaos en veel gezelligheid. Er was een groot verschil tussen de kinderen voorin en de kinderen achterin. Voorin lagen er een hoop heerlijk rustig te dutten en achterin barstte het gevecht los en werden de kotszakjes gevuld! Om de escalatie nog wat groter te maken, kwamen we halverwege nog in een file terecht waar in nog geen tien kilometer vijf ongelukken gebeurd waren. Hierdoor liep de vertraging hoog op. De geplande reistijd werd maar liefst verdubbeld met twee uur. In de warme bus zorgde deze vertraging voor een extra hoog dorstgehalte naar ‘apa’ (water).

Toen we aankwamen gingen alle deuren open en stormden alle kinderen naar het speelterrein als vrouwen tijdens Black Friday in de Zara. De accommodatie werd snel verkend en alle spullen werden vlug uitgeladen, terwijl de kinderen lekker aan het spelen waren.

Voordat we begonnen aan het avondeten, moest er eerst nog gekookt worden. Rick kreeg vandaag voor het eerst in zijn leven de taak om uien te snijden. Hoewel dit een zeer emotioneel moment was, had hij dit al snel onder de knie. Dusssss als iemand nog op zoek is naar de ideale knappe, lieve schoonzoon, dan weet je hem te vinden (zie Scipio-app voor zijn digits).

Na het avondeten werden er een aantal Ichtusleden uit de groep gepikt om aardappels te schillen voor de volgende dag. Ron had eerst nog even een me-too-moment met onze hardwerkende cheffin in de kelder. Toen we eenmaal bezig waren (met veel gelach) werden we meerdere malen verbeterd in het snijden van de piepers. De blokjes moesten alsmaar kleiner en kleiner en nog eens kleiner. Jetske en Benjamin zijn ‘m halverwege het snijden snel gepeerd, waardoor onze Esther is ingevallen. Maar tegen verwachting in kan Esther niet tippen aan het niveau van Miriam vorig jaar en kreeg ze nog even een spoedcursus aardappels-schillen van onze nogal perfectionistische cheffin.

In de avond hadden we een gezellig geloofsmoment waar lekker gedanst is op het lied ‘In lung si in lat si in adunc’. Vervolgens gingen we weer naar buiten om een hele work-out te doen. Dit veranderde al snel in het chaotisch omvormen tot voetballen of een namenspel.

Uiteindelijk hebben we onze kinderen redelijk op tijd naar bed kunnen brengen, maar nu we deze blog aan het schrijven zijn horen we het geluid van vlugge voetstappen….

De beste quotes van de dag:

-’Ik dacht vanmorgen dat ik zwanger was.’ -Matthijn-

–’Hij heeft het al een paar keer gezegd, maar ik versta er geen hol van.’ -Jetske over Roemeense kids-

XOXO David en Jetske