Blog 7 (26 juli): De veelzijdigheid van een kinderkamp
De dag begon vroeg voor een aantal van ons, waaronder voor Marije en Pauline. Zij dachten een rustig ochtendwandelingetje te maken en daarmee de dag goed te beginnen. Op de heenweg was het een heerlijke tocht, maar op de terugweg was er wat vertraging. Er stond namelijk een hond, die verdacht veel leek op een wolf, midden op de weg te blaffen. Pauline en Marije hebben zeker 10 minuten getwijfeld wat ze moesten doen. Pauline vroeg zich af hoe groot zijn aura was ;). Uiteindelijk zijn ze langs deze viervoeter gelopen en veilig teruggekomen.
In tegenstelling tot gisteren was het nog lang stil vanochtend. De kinderen moesten nota bene wakker gemaakt worden. Terwijl ze de slaap nog uit hun ogen wreven werden ze alweer afgemat met een ‘refreshment’ geleid door Rick en Manon. Tijdens de fellowship mochten we de kinderen, door het verhaal van Zacheüs, meegeven dat Jezus ze altijd ziet. Aansluitend op het Bijbelverhaal maakten we een knutselwerkje met als thema ‘Hoop’. De kinderen maakten een prachtig canvas met een anker. De glitterstickertjes waren een gouden greep en na het knutselen was daar vrij weinig van over (Rick, in tegenstelling, was volledig behangen met juwelen)
Na het canvas versieren waren er nog kleine bouwpakketjes. Deze waren voornamelijk bedoeld om de kinderen bezig te houden, maar ook Ichtusleden waren helemaal enthousiast aan het werk. Jonathan zei zelfs dat hij ‘de tijd van zijn leven had’, terwijl hij een kartonnen leeuw in elkaar zette. Graag brengen wij nog onder de aandacht dat er een nieuw record is gevestigd met betrekking op kinderen bezighouden met creatieve activiteiten. Het is ons gelukt om de kinderen maar liefst 2 uur lang heerlijk te laten knutselen.
Om de kinderen nog even bezig te houden vóór de lunch, besloten we om een stoelendans te doen. Van de stoelendans kwam vrij weinig terecht, maar lol hadden we wel. De muziek varieerde van Anton aus Tirol tot Snollebollekes en de kinderen hadden het enorm naar hun zin en wij misschien zelfs nog meer.
Helaas was het niet voor iedereen een fijne dag. Er waren best wel wat zieken, zowel vanuit Ichtus als bij de kinderen. Moeke Jolieke kwam aandragen met bouillon die met gevaar voor eigen leven gemaakt was (de theeglazen hier zijn blijkbaar niet bestand tegen kokend water).
Na de lunch begonnen we aan een competitief 10-kamp wat veel gestructureerder liep dan vorig jaar. Verschillende typisch Hollandse spelletjes werden gespeeld, waaronder koek- en snoephappen. Ook touwtrekken stond op het programma, waarbij Ichtus glansrijk de overwinning behaalde. Na het 10-kamp hebben de kinderen vrij gespeeld waarbij er ook weer het nodige gebeurde. Zo was er een 5-jarige die vanaf het balkon van een speelhuisje aan het wildplassen was en kwamen we erachter dat Dorina niet alleen maar een kokkin is. Ze kwam tussenbeide bij een ruzie, voedde kinderen bij en troostte degenen met verdriet. Maar kokkin blijft haar eerste roeping. Zo stonden er vandaag schnitzels op het menu, maar daar moest nog het een en ander voor gebeuren. Tijdens dit proces is Marije gepromoveerd tot masterchef (ze kreeg een blauw haarnetje) en is Jorn gedegradeerd tot koolsnijder (hij werd na één minuut weggejaagd bij de pannen (Jorn is het hier niet mee eens)). Met haar wortelsnijskills heeft Esther haar band met Dorina verbeterd, zo goed dat ze Marije mocht assisteren en daarnaast geschikt wifey material is. Nog een kleine Roemeense anekdote: wanneer men ongetrouwd is dien je veel wortels te eten zodat je potentiële partners goed kan zien, maar wanneer men getrouwd is dien je voornamelijk uien te snijden zodat je met half dichtgeknepen ogen de wereld ziet, en daarmee ook je partner.
Tijdens het koken en vrij spelen werden er beloningen uitgedeeld voor goed slapen en goed gedrag. De volgende beloning was echt next level: het was namelijk een busrit onder de leiding van buschaffeur Perrin en David als begeleider achterin. De 5 minuten in de bus met de kids waren voor David een angstige tijd en toen hij uitstapte zei hij: ‘nooit meer’ met een blik die alles zei.
Momenteel genieten wij van een paar uurtjes rust. Voor de duidelijkheid: rust staat niet gelijk aan stilte, de box van Sijmen staat op standje burenruzie en de spelletjes zijn uit de koffer gehaald. Nelu, Christina en de tolken verzorgen het avondprogramma, waarmee wij hen veel plezier wensen. Zij mogen ook alle kinderen op bed leggen, dus wij hopen dat als wij terugkomen, iedereen in dromenland is.
We hopen dat we jullie weer een beetje bijgepraat hebben en dat jullie genieten van onderstaande foto’s.
Groetjes van twee vermoeide, maar enthousiaste schrijvers: Esther & Pauline.
P.S. As we speak worden Maria (Marije), Jorn, Perrin en Manon door Dorina in nachtjapon opgehaald om vlees te snijden voor morgen.
P.P.S: Na afloop kregen we kippenpoten mee!
Quotes:
“Tja, ik weet niet hoe groot z’n aura is.” Pauline
“Je leeft op het eten” Jetske
“Alle vrouwen zijn knap, dus mannen hoeven geen wortels te eten.” Jorn
We genieten iedere dag weer van jullie leuke Blogs!
Heel mooi om te zien hoe jullie creatief bezig zijn met alle kinderen ?
Beterschap voor alle zieken daar.
Heel veel succes nog met het kinderkamp en hopelijk kunnen jullie Nelu nog helpen na alle stormschade!
Een extra groet voor Rick?
Dank jullie wel voor de mooie verhalen elke dag. We kijken er elke dag naar uit.
Wat fijn dat jullie Gods liefde in Roemenië mogen verspreiden en wat doen jullie leuke activiteiten met de kinderen.
Beterschap, succes en alle goeds vanaf de camping…..
Bedankt voor de mooie verhalen, succes met al jullie plannen. Een fijn tijd met elkaar.
Wat leuk dat we mee mogen genieten van jullie ervaringen in Roemenië. Leuk dat de kinderen het naar hun zin hebben. We wensen jullie Gods zegen toe in de verdere vakantie. Een dikke knuffel voor Miriam en Rebecca. Van ons.
Wij genieten zo enorm van jullie avonturen en verhalen! Wat mooi dat jullie je met hart en ziel inzetten om zoveel kinderen een kampweek te geven die zij nooit meer zullen vergeten. Je kunt op de foto’s zien dat zij genieten van alle aandacht, liefde en leuke activiteiten die jullie bieden. En ook het Evangelie mag elke dag doorgegeven worden. Jullie mogen zaaien, God zal zelf zorgen dat de geplante zaadjes mogen groeien.
Ook al zal het wel heel vermoeiend zijn: jullie werk is niet voor niets hoor!
Er zijn ook zoveel prachtige foto’s waarin heel duidelijk de sfeer, gezelligheid en leuke momenten zijn vastgelegd: heel mooi dat jullie zo met elkaar bezig zijn.
Wij wensen jullie morgen weer een behouden reis terug naar Cihei (hopelijk gaat het nu wat sneller) en wie weet kunnen jullie ook in Cihei nog wat meehelpen met het opruimen van de ravage na de tornado. Veel succes nog en heb het ook de komende dagen nog goed met elkaar.
Wat een heerlijk verhaal weer! Elke ochtend opstaan met een nieuwe blog maakt een werkweek nog leuker :-). Het lijkt wel of alle Ichtusleden een carrière als schrijver zouden kunnen beginnen. Bij standje burenruzie kan ik me zomaar iets voorstellen :-D. En dat haarnetje staat je enig Marije! Geniet van elkaar en van de kinderen en veel sterkte en kracht voor de laatste dagen!
Top weer,ik hoor je al door de toeter roepen Rebec!!
Een wolf is voor Hollanders niet meer zo,n probleem tegenwoordig… die heb je daar ook!!
Wat een gaven en creativiteit heeft God ons geschonken .Dankje dat jullie ze zo gebruiken .Veel zegen lieve groet allemaal .
Heel veel sterkte toegewenst voor vrijdag als er afscheid wordt genomen van alle kinderen. Jullie hebben de liefde van de Here Jezus mogen doorgeven aan hen. Dat zullen ze niet vergeten.